چالش دنباله دار دوربین های هوشمند کشف حجاب و ارسال پیامکهای اشتباهی برای مردم
چرا دوربین ها وتجهیزات پلیس نمیتوانند عوامل مسمومیت در مدارس را که سیستم را با چالشی بزرگتر مواجه کرده است، کشف و ضبط کنند؟ چرا ما با تجهیزات پیشرفته و هوشمند خود به جنگ با قاچاق، اختلاس،ناکارآمدی و هزاران درد بر زمین مانده این مملکت نمیرویم؟ چرا “توان و نیروی پلیس صرف مبارزه با مردان هنجارشکن، زورگیر و معتادان متجاهر و امنیت راهها و جادهها نمیشود؟
اولین پیامک های طرح برخورد با بی حجابی روز یکشنبه ۲۷ فروردین ماه به طور گسترده برای شهروندان ارسال شد که بازتاب زیادی در شبکه های اجتماعی و رسانه ها داشت. اما برخی گزارش ها در شبکه های اجتماعی از ارسال اشتباه پیامکهای تذکر حجاب به برخی شهروندان نیز حکایت دارد.
خبر انلاین هزینه پیامکهای طرح برخورد با حجابی که به صورت کلی روز ۲۷ فروردین ماه برای مردم ارسال شد را نزدیک به ۲ میلیارد تومان برآورد و اعلام کرد: در تاریخ ۲۷ فروردین ماه اولین پیامکهای طرح حجاب برای شهروندان ارسال شد. در متن این پیامک آمده است: «هم وطن گرامی؛احترام به قانون حجاب و رعایت آن، مانند هر قانون دیگری ضروری است.» این پیامک علاوه بر زنان برای مردان و برای کودکان نیز ارسال شدهاست و میتوان گفت که هر کسی که سیمکارت فعالی را در اختیار داشته است از هر اپراتوری این پیامک را دریافت کردهاست؛ طبق آخرین برآوردهای صورت گرفته، خطوط فعال تلفن همراه به بیش از ۱۴۱ میلیون عدد رسیده که ضریب نفوذ را به ۱۶۷ درصد میرساند.
طبق بررسیهای صورت گرفته اپراتور همراه اول بیشترین خطوط فعال تلفنهمراه را در اختیار دارد؛ در اپراتور همراه اول، تعداد خطوط واگذارشده دائمی فعال ۲۱ میلیون و ۴۹۷ هزار و ۷۰۳ تخمین زده شدهاست و خطوط واگذارشده اعتباری فعال نیز به ۵۳ میلیون و ۹۳۹ هزار و ۹۶۳ تخمین زده شدهاست و پس از آن اپراتور ایرانسل بیشترین خطوط فعال را در اختیار دارد، در اپراتور ایرانسل، تعداد خطوط واگذارشده دائمی فعال به پنج میلیون و ۸۲۲ هزار و ۳۹۴ رسیدهاست و خطوط واگذارشده اعتباری فعال نیز به ۵۴ میلیون و ۹۰۳ هزار و ۹۵ خط رسیدهاست و در اپراتور رایتل نیز تعداد خطوط واگذارشده دائمی فعال به ۶۸۸ هزار و ۸۱۶ رسیده و خطوط واگذارشده اعتباری فعال نیز به چهار میلیون و ۸۲۰ هزار و ۴۳۵ خط رسیدهاست. هزینه هر یک عدد پیامک اپراتور همراه اول، برای خطوط دائمی، ۸.۹ و برای خطوط اعتباری، ۱۰.۶ تومان می باشد و در خصوص اپراتور ایرانسل، برای خطوط دائمی داخل ایران، ۹.۹ و برای خطوط اعتباری، ۱۱.۶ تومان است و در خصوص اوپراتور رایتل هزینه پیامک برای خطوط دائمی ۸۸ تومان و برای خطوط اعتباری ۱۰۵ تومان است. بر این اساس اپراتورهای ایرانسل، همراه اول و رایتل برای ارسال پیامک حجاب ۲ میلیارد و ۲۴ میلیون و ۳۲۷ هزار و ۲۵۰ تومان هزینه کردند.
محمد علی ابطحی، روحانی و فعال سیاسی اصلاح طلب در توییتی خبر داد که برای او هم پیامک کشف حجاب در خودرو فرستاده شده است. ابطحی نوشت: برای منم پیامک تذکر حجاب رسید! بخخخدا تنها بودم تو ماشین! از بس هوشمنده عبا و عمامه را حجاب شرعی ما میدونه. گیری کردیم. بپوشیم می پرانند. نپوشیم تذکر حجاب!
یکی از کاربران توییتر هم تجربه ی یکی از آقایان از پیامک کشف حجاب در خودرو را در حساب خود منتشر کرده است. این کاربر نوشته: یه دوست آقاداریم موهاش بلنده واسش پیامک اخطار کشف حجاب اومده. چندبار و ایندفعه جریمه شده؛ رفته اعتراض کرده اونام گفتن فکر کن تو تاریخ مذکور ماشینت دست کدوم خانوم بوده! اینم گفته بابا من اصلا ماشین دست کسی نمیدم. برای خودم پیامک کشف حجاب دادین. کارمند اونجا بش گفته یه دستمال سر بزار سرت برادر من شما که موهات بلنده!
واکنش به آمار ارسال پیامک تذکر کشف حجاب
عباس عبدی، فعال سیاسی اصلاحطلب در توییتی در واکنش به خبر نیروی انتظامی کهگیلویه و بویر احمد درباره ی ارسال ۱،۳۲۵ مورد پیامک تذکر کشف حجاب در این استان نوشت: جمعیت این استان سنتی کمتر از ۱ درصد کشور است. اگر فرض کنیم فقط ۲ درصد زنان هم شناسایی شده باشند و نسبت این ارقام در دیگر مناطق ایران چندین برابر بیشتر است، در این صورت حداقل ۱۰ میلیون خانم مشمول این پیامکها میشوند. به معنای این آمار فکر کردهاید؟ یعنی شکست مطلق. در همین رابطه عصر ایران در یادداشتی انتقادی نوشت : فرمانده نیروی انتظامی اخطار داده است که “کشف حجاب را به صورت جدی و با تجهیزات هوشمند و پیشرفته شناسایی می کند و تمام صنفهایی که کارمندان آنها کشف حجاب کنند، یکبار اخطار میگیرند و بعد پلمب میشوند.” حالا خبر می رسد تجهیزات پیشرفته کشف حجاب از زمان اجرای این طرح و تنها در طی ۲۴ ساعت روز نخست، ۳ هزار و ۵۰۰ پیامک در راستای رعایت پوشش متصدیان به واحدهای صنفی ارسال که ۵۳۲ تعهد الکترونیکی اخذ شد و ۱۳۷ مغازه و فروشگاه و ۱۸ رستوران و باغ تالار پلمب شدند. مکث: نوروز دو سال پیش مغازه جوانی به سرقت رفت که تمام زندگی ، امید و درآمد این جوان بود. او تازه ازدواج کرده بود و مغازه به سرقت رفته تنها روزنه درآمدش بود. سارق از طریق دوربین حیاط همسایه و با همکاری مردم شناسایی شد و فیلم را جهت اقدامات بعدی و مراحل دستگیری به پلیس و نیروی انتظامی تحویل داده شد. مجموعه پلیس و نیروی انتظامی، علیرغم دستور دادستان برای پیگیری و شناسایی دقیق تر سارق؛ امکانات وتجهیزات کافی وفنی برای دیدن فیلم سرقت از مغازه نداشتند و علیرغم همه پیگیری ها، موضوع به کلی از دستور کار خارج شد. نوروز سال جاری و در موردی دیگر جوان همسایه در یکی از استان های جنوب کشور، به بیماری کلیه درد مبتلا می شود. به بیمارستان مراجعه می کند و در تصویر سونوگرافی نشان داده می شود که کلیه ها سنگ ساز هستند اما بیمار باید با تصویر سی تی اسکن بار دیگر مورد معاینه دقیق تر قرار گیرد. دستگاه سی تی اسکن وتجهیزات درمان در منطقه نیست و بعد از پیگیری ها مداوم گفته می شود تنها دو دستگاه در این استان جنوبی وجود دارد. بیمار از درد به خود می پیچید و همراه بیمار، استان به استان در نوبت تصویر برداری با تجهیزات سی تی اسکن می چرخد. عکس تهیه شد اما مراکز درمانی امکانات وتجهیزات کافی برای دیدن این عکس را نداشتند.در این مدت بیمار آنقدر درد کلیه می کشد که سنگ از طریق مجاری ادرار و خون آلود دفع می شود اما کلیه ها بر اثر فشار مضاعف آسیب می بینند. نمونه های واقعی و بسیار بیش تری وجود دارد که نشان می دهد جامعه ایران به دلایل محرومیت، ناکارآمدی و تحریم با چه مشکلات وچالش های جدی دست وپنجه نرم می کنند و تجهیزات بسیار معمولی برای رفاه و سلامت جامعه در دسترس نیست. روزانه بخش مهمی از جامعه و طبقه پایین، به دنبال این چالش ها و عدم امکانات و تجهیزات کافی در سازمان های خدمات رسان، گاهی تمام درآمدشان را از دست می دهند و یا اینکه سلامت شان به شکل جدی تهدید می شود وبخش بزرگی از طبقه متوسط و پایین جامعه عملا زمین گیر می شوند.
آفت بخشی نگری در توسعه تجهیزات پیشرفته وهوشمند
ما اگر به دنبال رفاه و آسایش جامعه هستیم، نباید نگاه بخشی نگری به توسعه امکانات و تجهیزات به جای نگاه سیستمی داشته باشیم. امروز جامعه از تمامی کارگزاران خود یک پرسش مهم دارد و آن اینکه؛ حالا که می شود با تجهیزات پیشرفته و هوشمند، زلف زنان را از درون ماشین و یا عرصه های عمومی و هنگام راه رفتن شان ضبط و ثبت کرد، چرا نمی شود با توسعه این تجهیزات، هزاران مسئله بر زمین مانده را کشف و ضبط کرد؟ چرا دوربین ها وتجهیزات پلیس نمی توانند عوامل مسمومیت در مدارس را که سیستم را با چالشی بزرگ تر مواجه کرده است، کشف و ضبط کنند؟چرا ما با تجهیزات پیشرفته و هوشمند خود به جنگ با قاچاق، اختلاس،ناکارآمدی و هزاران درد بر زمین مانده این مملکت نمی رویم؟ چرا به قول آن نماینده مجلس “توان و نیروی پلیس صرف مبارزه با مردان هنجارشکن، زورگیر و معتادان متجاهر و امنیت راهها و جادهها نمی شود؟” حالا که تجهیزات هوشمندتان کشف حجاب را شناسایی می کند و به قول برخی حقوق دان ها “با پلمب محل کسب مردم، تهاجم اقتصادی علیه شهروندان به راه افتاده است”؛ چرا همین تجهیزات را توسعه نمی دهید تا سارقان احساس ناامنی کنند و دزدی در جامعه کمتر شود و یک جوان نخواهد به خاطر از دست دادن اندک سرمایه زندگی اش به غم وماتم نشیند؟ طرح به کارگیری تجهیزات هوشمند و شناسایی کشف حجاب که این روزها گویی اولویت نخست کارگزاران است، نشان می دهد که می شود کارهای مهم تری هم انجام داد اما اراده ای برای اولویت بخشی به آنها نیست. می توان این تجهیزات و هزینه ها را به بیمارستان ها نیز سرایت داد تا یک بیمار نخواهد برای انجام یک تصویر و یا آزمایش ساده از بیماری خود، دو استان هم جوار زیست بوم خود را بگردد و بچرخد. نباید اجازه داد توسعه در کشور بخشی نگری شود و بر اساس منافع تعریف گردد. این مسئله ای بسیار خطرناک است. در این وضعیت سیستم ها مغفول می مانند و منافع جای آن می نشیند. بخشی نگری در توسعه، بدبینی و بی اعتمادی را در جامعه بالا می برد و ضربه هولناکی بر کل پیکره سیستم خواهد بود.